نویسنده در این کتاب برای اینکه به کلیت شعر نیما و تفاوت آن با شعر زمان او بهتر پی برده شود، بررسی شعر او را بر مبنای محورهایی قرار داده که نیمای شاعر در آینه جامعیتی شامل‌تر نمود پیدا کند؛ این محورها عبارتند از: محور زمان و مکان، محور زبان و آشنایی‌زدایی، محور زیباشناختی و نمادگرایی، محور بومی‌گرایی و خیزش به سمت افق‌های جهانی، و نگرشی محتوایی به بعضی شعرها.
